سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 103

1. ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست

2. بیا بیا که غلام توام بیا ای دوست

3. اگر جهان همه دشمن شود ز دامن تو

4. به تیغ مرگ شود دست من رها ای دوست

5. سرم فدای قفای ملامتست چه باک

6. گرم بود سخن دشمن از قفا ای دوست

7. به ناز اگر بخرامی جهان خراب کنی

8. به خون خسته اگر تشنه‌ای هلا ای دوست

9. چنان به داغ تو باشم که گر اجل برسد

10. به شرعم از تو ستانند خونبها ای دوست

11. وفای عهد نگه دار و از جفا بگذر

12. به حق آن که نیم یار بی‌وفا ای دوست

13. هزار سال پس از مرگ من چو بازآیی

14. ز خاک نعره برآرم که مرحبا ای دوست

15. غم تو دست برآورد و خون چشمم ریخت

16. مکن که دست برآرم به ربنا ای دوست

17. اگر به خوردن خون آمدی هلا برخیز

18. و گر به بردن دل آمدی بیا ای دوست

19. بساز با من رنجور ناتوان ای یار

20. ببخش بر من مسکین بی‌نوا ای دوست

21. حدیث سعدی اگر نشنوی چه چاره کند

22. به دشمنان نتوان گفت ماجرا ای دوست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به روی تازه نتوان پرده پوش فقر گردیدن
* که آتش عاقبت از دست خالی در چنار افتد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ملامتگوی عاشق را چه گوید مردم دانا
* که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل
شعر کامل
سعدی
* بر هند اگر چه دولت محمود دست یافت
* گردن نهاد حلقه زلف ایاز را
شعر کامل
صائب تبریزی