سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 191

1. کی برست این گل خندان و چنین زیبا شد

2. آخر این غوره نوخاسته چون حلوا شد

3. دیگر این مرغ کی از بیضه برآمد که چنین

4. بلبل خوش سخن و طوطی شکرخا شد

5. که درآموختش این لطف و بلاغت کان روز

6. مردم از عقل به دربرد که او دانا شد

7. شاخکی تازه برآورد صبا بر لب جوی

8. چشم بر هم نزدی سرو سهی بالا شد

9. عالم طفلی و جهل حیوانی بگذاشت

10. آدمی طبع و ملک خوی و پری سیما شد

11. عقل را گفتم از این پس به سلامت بنشین

12. گفت خاموش که این فتنه دگر پیدا شد

13. پر نشد چون صدف از لولو لالا دهنی

14. که نه از حسرت او دیده ما دریا شد

15. سعدیا غنچه سیراب نگنجد در پوست

16. وقت خوش دید و بخندید و گلی رعنا شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پشیمانی ندارد خنده بر وضع جهان کردن
* ندارد گریه در پی خنده ای کز زعفران خیزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق است غمگسار دل دردمند را
* آتش گره ز کار گشاید سپند را
شعر کامل
صائب تبریزی
* با صدهزار جام می سرخ مشکبوی
* با صدهزار برگ گل سرخ کامگار
شعر کامل
منوچهری