سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 282

1. مرا چو آرزوی روی آن نگار آید

2. چو بلبلم هوس ناله‌های زار آید

3. میان انجمن از لعل او چو آرم یاد

4. مرا سرشک چو یاقوت در کنار آید

5. ز رنگ لاله مرا روی دلبر آید یاد

6. ز شکل سبزه مرا یاد خط یار آید

7. گلی به دست من آید چو روی تو هیهات

8. هزار سال دگر گر چنین بهار آید

9. خسان خورند بر از باغ وصل او و مرا

10. ز گلستان جمالش نصیب خار آید

11. طمع مدار وصالی که بی فراق بود

12. هرآینه پس هر مستیی خمار آید

13. مرا زمانه ز یاران به منزلی انداخت

14. که راضیم به نسیمی کز آن دیار آید

15. فراق یار به یک بار بیخ صبر بکند

16. بهار وصل ندانم که کی به بار آید

17. دلا اگر چه که تلخست بیخ صبر ولی

18. چو بر امید وصالست خوشگوار آید

19. پس از تحمل سختی امید وصل مراست

20. که صبح از شب و تریاک هم ز مار آید

21. ز چرخ عربده جو بس خدنگ تیر جفا

22. بجست و در دل مردان هوشیار آید

23. چو عمر خوش نفسی گر گذر کنی بر من

24. مرا همان نفس از عمر در شمار آید

25. بجز غلامی دلدار خویش سعدی را

26. ز کار و بار جهان گر شهیست عار آید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون صدف هرکس که دندان بر سر دندان نهد
* سینه اش بی گفتگو گنجینه دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* از دل سنگین لیلی کعبه جان ساختند
* از غبار خاطر مجنون بیابان ساختند
شعر کامل
صائب تبریزی
* باز در این جوی روان گشت آب
* بر لب جو سبزه دمیدن گرفت
شعر کامل
مولوی