سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 351

1. نشسته بودم و خاطر به خویشتن مشغول

2. در سرای به هم کرده از خروج و دخول

3. شب دراز دو چشمم بر آستان امید

4. که بامداد در حجره می‌زند مأمول

5. خمار در سر و دستش به خون هشیاران

6. خضیب و نرگس مستش به جادویی مکحول

7. بیار ساقی و همسایه گو دو چشم ببند

8. که من دو گوش بیاکندم از حدیث عذول

9. چنان تصور معشوق در خیال منست

10. که دیگرم متصور نمی‌شود معقول

11. حدیث عقل در ایام پادشاهی عشق

12. چنان شدست که فرمان عامل معزول

13. شکایت از تو ندارم که شکر باید کرد

14. گرفته خانه درویش پادشه به نزول

15. بر آن سماط که منظور میزبان باشد

16. شکم پرست کند التفات بر مأکول

17. به دوستی که ز دست تو ضربت شمشیر

18. چنان موافق طبع آیدم که ضرب اصول

19. مرا به عاشقی و دوست را به معشوقی

20. چه نسبتست بگویید قاتل و مقتول

21. مرا به گوش تو باید حکایت از لب خویش

22. دریغ باشد پیغام ما به دست رسول

23. درون خاطر سعدی مجال غیر تو نیست

24. چو خوش بود به تو از هر که در جهان مشغول


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کسی که دست به زلف دراز او دارد
* چرا به دامن این عمر مختصر چسبد؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگرچه عارض جانان سرشک و روی من دارد
* یکی چون شاخ آذرگون یکی چون برگ نیلوفر
شعر کامل
امیر معزی
* دی گله‌ای ز طره‌اش کردم و از سر فسوس
* گفت که این سیاه کج گوش به من نمی‌کند
شعر کامل
حافظ