سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 366

1. گو خلق بدانند که من عاشق و مستم

2. آوازه درستست که من توبه شکستم

3. گر دشمنم ایذا کند و دوست ملامت

4. من فارغم از هر چه بگویند که هستم

5. ای نفس که مطلوب تو ناموس و ریا بود

6. از بند تو برخاستم و خوش بنشستم

7. از روی نگارین تو بیزارم اگر من

8. تا روی تو دیدم به دگر کس نگرستم

9. زین پیش برآمیختمی با همه مردم

10. تا یار بدیدم در اغیار ببستم

11. ای ساقی از آن پیش که مستم کنی از می

12. من خود ز نظر در قد و بالای تو مستم

13. شب‌ها گذرد بر من از اندیشه رویت

14. تا روز نه من خفته نه همسایه ز دستم

15. حیفست سخن گفتن با هر کس از آن لب

16. دشنام به من ده که درودت بفرستم

17. دیریست که سعدی به دل از عشق تو می‌گفت

18. این بت نه عجب باشد اگر من بپرستم

19. بند همه غم‌های جهان بر دل من بود

20. دربند تو افتادم و از جمله برستم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
* من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود
شعر کامل
سعدی
* آن روز که تعلیم تو می‌کرد معلم
* بر لوح تو ننوشت مگر حرف وفا را؟
شعر کامل
هلالی جغتایی
* یک دست جام باده و یک دست جعد یار
* رقصی چنین میانه میدانم آرزوست
شعر کامل
مولوی