سعدی_گلستانباب هشتم - در آداب صحبت (فهرست)

گفتار (2٥)

هر که نصیحت خود رای میکند او خود بنصیحت گری محتاج است

فریب دشمن مخور و غرور مداح مخر، که این دام زرق نهاده است و آن دامن طمع گشاده. احمق را ستایش خوش آید چون لاشه که در کعبش دمی فربه نماید

1. الا تا نشنوی مدح سخن گوی

2. که اندک مایه نفعی از تو دارد

3. که گر روزی مرادش برنیاری

4. دو صد چندان عیوبت برشمارد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفتا کجاست خوشتر گفتم که قصر قیصر
* گفتا چه دیدی آن جا گفتم که صد کرامت
شعر کامل
مولوی
* کسی با شوق روحانی نخواهد ذوق جسمانی
* برای گلبن وصلش رها کن من و سلوی را
شعر کامل
عطار
* خاکساری پیشه خود ساز چون آب روان
* سرو را چون بندگان در پیش خود استاده کن
شعر کامل
صائب تبریزی