صائب تبریزی_دیوانمطلع ها (فهرست)

شمارهٔ 349

1. هر که برگش بیش، وقت مرگ لرزد بیشتر

2. از پریشانی گل صد برگ لرزد بیشتر


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* یعقوب وار وااسفاها همی‌زنم
* دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست
شعر کامل
مولوی
* هرچند به عشرت گذرد فرصت پیری
* ایّام جوانی نتوان کرد فراموش
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* گویند به هم مردم عالم گله خویش
* پیش که روم من که زعالم گله دارم؟
شعر کامل
صائب تبریزی