لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانقصیده ها
شمارهٔ 1 - در وصف کعبه و تخلص به مدح امیرالمؤمنین علی (ع) : ای سواد عنبرین فامت سویدای زمین
شمارهٔ 2 - در تعمیر تربت پاک امیرالمؤمنین علی (ع) و آوردن نهری از فرات به نجف به فرمان شاه صفی : منت خدای را که به توفیق کردگار
شمارهٔ 3 - در مدح حضرت رضا(ع) : این حریم کیست کز جوش ملایک روزبار
شمارهٔ 4 - در مدح حضرت رضا(ع) : عقل ضعیف خویش نگه دار از شراب
شمارهٔ 5 - در مدح شاه صفی : نشست گل به سریر چمن سلیمان وار
شمارهٔ 6 - در مدح شاه صفی : ای روی چون بهشت ترا کوثر آینه
شمارهٔ 7 - در مرثیه شاه صفی : پادشاهی و جوانی سد راه او نشد
شمارهٔ 8 - در مدح شاه عباس دوم : ای زمان دلگشایت نوبهار روزگار
شمارهٔ 9 - در مدح شاه عباس دوم : هزار شکر که گوهر فروز جاه و جلال
شمارهٔ 10 - در مدح شاه عباس دوم و تهنیت ورود او به اصفهان : منت ایزد را که با اقبال و دولت همعنان
شمارهٔ 11 - در مدح شاه عباس دوم و تاریخ اتمام بنای تالار عالی قاپو : منت ایزد را که از لطف خدای مستعان
شمارهٔ 12 - در فتح قندهار و مدح شاه عباس دوم : صبح ظفر ز مطلع دولت شد آشکار
شمارهٔ 13 - در شکست یافتن داراشکوه از قلعه داران ایرانی قندهار : شکر کز اقبال روزافزون شاه تاجدار
شمارهٔ 14 - در تهنیت ورود شاه عباس دوم به اصفهان : چه دولت بود یارب اصفهان را در کنار آمد
شمارهٔ 15 - در صفت گرما و مدح شاه عباس دوم : بس که شد تفسیده عالم از فروغ آفتاب
شمارهٔ 16 - در مدح شاه عباس دوم : زنگی شب را کند خورشید منظر ماهتاب
شمارهٔ 17 - در مدح شاه عباس دوم : کرد میزان حساب آماده بهر خاکیان
شمارهٔ 18 - در مدح شاه عباس دوم : سرمه چشم ملایک شد غبار اصفهان
شمارهٔ 19 - در مدح شاه عباس دوم : هوا را کند پر ز اختر شکوفه
شمارهٔ 20 - در مدح شاه عباس دوم : روی در برج شرف آورد دیگر آفتاب
شمارهٔ 21 - در مدح حضرت سیدالشهداء (ع) : خاکیان را از فلک امید آسایش خطاست
شمارهٔ 22 - درتهنیت ورود شاه عباس دوم از مازندران به اصفهان : منت خدای را که سلیمان روزگار
شمارهٔ 23 - در مدح شاه عباس دوم : زهی عذار تو آیینه دار حیرانی
شمارهٔ 24 - در مدح شاه عباس دوم : شد از بهار دل افروز، عالم امکان
شمارهٔ 25 - در تهنیت جلوس مجدد شاه صفی بر تخت با نام شاه سلیمان : دگربار از جلوس شاه دوران
شمارهٔ 26 - در مدح شاه سلیمان و تاریخ بنای عمارت هشت بهشت : اصفهان شد غیرت افزای بهشت جاودان
شمارهٔ 27 - در توصیف زاینده رود : چشمه حیوان ندارد آب و تاب زنده رود
شمارهٔ 28 - در توصیف دومین پلی که بر زاینده رود بسته شده : شد دو بالا زین پل نوآب و تاب زنده رود
شمارهٔ 29 - ایضا در وصف زاینده رود : می شود جان تازه از بوی بهار زنده رود
شمارهٔ 30 - در توصیف زاینده رود و پل آن : زنده رود از جلوه مستانه طوفان می کند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل می رود به حلقه زلفش به پای خود
* دام آنچنان خوش است و شکار اینچنین خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق چو دل را به سوی خویش خواند
* دل ز همه خلق رمیدن گرفت
شعر کامل
مولوی
* مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد
* مرا قولیست با جانان که جانان جان من باشد
شعر کامل
مولوی