سلمان ساوجی_دیوانقطعه ها (فهرست)

قطعه شمارهٔ 109

1. خورده بودم غصه بسیار و طبعم بسته بود

2. داد حبی مسلهم فرزند مردود حبش

3. تا به هر مجلس که بنشینم روانی می‌رویم

4. بر سر و بر سبلت و بر ریش مردود حبش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همه دانش ما به بیچارگیست
* به بیچارگان بر بباید گریست
شعر کامل
فردوسی
* چون وا نمی کنی گرهی، خود گره مشو
* ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست
شعر کامل
صائب تبریزی
* عالم چو کوه طور شد هر ذره‌اش پرنور شد
* مانند موسی روح هم افتاد بی‌هوش از لقا
شعر کامل
مولوی