قطعه شمارهٔ 131
1. خسرو شمس و غرب شمس الدین
2. بر همه سروران تویی مخدوم
3. در دولت ز تو شده مفتوح
4. مکرمت بر وجود تو مختوم
5. صاحب سیف و صاحب ملکی
6. بر صحف نام نیک تو مرقوم
7. طبعت آموخته قواعد ملک
8. ملکان از تو میبرند رسوم
9. سیرت تو فضایل و افضال
10. عادت اهتمام اهل علوم
11. رایت دولت تو چون رایت
12. بر گذشته ز منتهای نجوم
13. از تو اصحاب علم را ادرار
14. و ز تو ارباب فضل را مرسوم
15. در حریم حمایت کرمت
16. من چرایم ز لطف تو محروم
17. رای عالیت را مگر نشدست
18. صدق و اخلاص من رهی معلوم
19. همتت چون روا همی دارد
20. که مرا میدهد به دست هموم
21. کرم تو گرفته جمله جهان
22. مال و زر بر هنروران مقسوم
23. من ز نیکی تو چو تو ز بدی
24. چند باشم منزه و معصوم
25. بنده مهمان خوان همت توست
26. دادخواهان به تو ز چرخ ظلوم
27. میهمان را سزد که داری نیک
28. خاصه مهمان مدح خوان و خدوم
29. تا بنازد به تخت شاهان بخت
30. تا بتاج است هر شهی موسوم
31. باش بر فرق جمله شاهان تاج
32. که تو شهباز و دیگران چون بوم
33. صبح اقبال تو دمیده ز شام
34. صیت رایت زری رسیده به روم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده