سنایی_حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقهالباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر (فهرست)

شمارهٔ 2-فی طول العمر والحسرة مع ذلک

1. نوح را عمر جمله ده صد بود

2. حرص و امید او بر آن آسود

3. چون گذر کرد نهصد و پنجاه

4. در فذلک به حسره کرد نگاه

5. گفت آوخ که بر من این ده صد

6. بود بر من ز روزکی ده بد

7. کرد ویرا سؤال روح امین

8. سر ز بالا نهاده بر بالین

9. کای ترا عمر از انبیا افزون

10. چون گذر کرد بر تو دنیی دون

11. بر چه سان یافتی جهان را تو

12. چون سپاری کنون روان را تو

13. گفت دیدم جهان چو تیم دو در

14. آمدم از دری شدم ز دگر

15. نوز ناسوده تن ز سیرِ سبیل

16. کامد آواز پر نهیب رحیل

17. می‌دهم جان و می‌برم حسرت

18. شربتم ضربت و شفا شدّت

19. عمرش ار بُد دراز ور کوتاه

20. رخت بر بست زان گشاد به راه

21. عاقبت هم برفت و بیش نماند

22. آیت عزل خویشتن برخواند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو فندق دهان از سخن بسته بود
* نه چون ما لب از خنده چون پسته بود
شعر کامل
سعدی
* تصویرهای ناخوش و اندیشه رکیک
* از طبع سست باشد و این نیست سوی دوست
شعر کامل
مولوی
* ای زلف یار سخت پریشان ودرهمی
* دست بریده که ترا شانه می کند
شعر کامل
صائب تبریزی