سنایی_حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقهالباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر (فهرست)

شمارهٔ 6-فی صفة الموت

1. جر دو رنگی نشد ز مرگ هلاک

2. مرد یک رنگ را ز مرگ چه باک

3. مجلس وعظ رفتنت هوسست

4. مرگ همسایه واعظ تو بسست

5. مرگ را در سرای پیچاپیچ

6. پیش تا سایه افگند به بسیچ

7. زادگان چون رحم بپردازند

8. سفر مرگ خویش را سازند

9. تو به پیری ز مرگ نندیشی

10. ملک‌الموت را مگر خویشی

11. وگر ایدون که خویشی تو دُرست

12. هست باری بآخر و به نخست

13. نکند سود و جز زیان ندهد

14. که ورا نیز اجل امان ندهد

15. سوی مرگ است خلق را آهنگ

16. دم‌ زدن گام و روز و شب فرسنگ

17. جان پذیران چه بی‌نوا چه به برگ

18. همه در کشتی‌اند و ساحل مرگ

19. هستی حق زوال نپذیرد

20. آنکه مرگ آفرید کی میرد

21. پیش آن‌کس که قدر دین داند

22. سرگذشت امل اجل خواند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* می حرامست ولیکن تو بدین نرگس مست
* نگذاری که ز پیشت برود هشیاری
شعر کامل
سعدی
* تو در جنگ آیی روم من به صلح
* خدای جهان را جهان تنگ نیست
شعر کامل
مولوی
* دست فلک ز کارم وقتی گره گشاید
* کز یکدیگر گشایی زلف گره گشا را
شعر کامل
فروغی بسطامی