سیف فرغانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 108

1. آن نگاری کو رخ گلرنگ داشت

2. بی رخش آیینه دل زنگ داشت

3. وآن هلال ابرو که چون ماه تمام

4. غره یی در طره شبرنگ داشت

5. یک نظر کرد و مرا از من ببرد

6. جادوی چشمش چنین نیرنگ داشت

7. چون نگین بر دل نشان خویش کرد

8. یار نام آور که از ما ننگ داشت

9. دل برفت و خانه بر غم شد فراخ

10. کانده او جای بر دل تنگ داشت

11. بی غم او مرده کش باشد چو نعش

12. قطب گردونی که هفت اورنگ داشت

13. هم ز دست او قفا خوردم چو چنگ

14. گرچه بر زانوم همچون چنگ داشت

15. صد نوا شد پرده افغان من

16. ارغنون عشقش این آهنگ داشت

17. روز و شب چون دیگ جوشان ناله کرد

18. آب خامش چون گذر بر سنگ داشت

19. سیف فرغانی بصلحش پیش رفت

20. گرچه او در قبضه تیغ جنگ داشت

21. آفتابی اینچنین بر کس نتافت

22. تا اسد خورشید و مه خرچنگ داشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از آن ساغر که نرگس داده پیوست
* شقایق خورده و افتاده سرمست
شعر کامل
وحشی بافقی
* سرو جوان با همه آزادگی
* پیر غلام قد دل جوی توست
شعر کامل
محتشم کاشانی
* دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود
* جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند
شعر کامل
حافظ