لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 134

1. میخانه سرای عاشقان است

2. رندی که چو ماست عاشق آن است

3. بستان و بنوش شادی ما

4. جامی که به از شراب جان است

5. از ما نکند کناره معشوق

6. با عاشق خویش در میان است

7. این دیده به نور اوست روشن

8. آن نور به عین ما عیان است

9. گفتم عشقش نشان ندارد

10. این نیز نشان بی نشان است

11. عالم همه زنده دل به عشق ‌اند

12. روحی است که در بدن روان است

13. ما را می جو ز نعمت‌الله

14. کو غرقهٔ بحر بی‌ کران است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ماه فروماند از جمال محمد
* سرو نباشد به اعتدال محمد
شعر کامل
سعدی
* از پیر گوشه گیری وسیر از جوان خوش است
* از تیر راستی و کجی از کمان خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
* به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم
شعر کامل
حافظ