لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1411

1. ما نقش خیال تو نگاریم به دیده

2. در دیدهٔ ما بین که توان دید به دیده

3. نوریست که در دیدهٔ ما روی نموده

4. روشنتر از این دیدهٔ ما دیده که دیده

5. در دیدهٔ اهل نظر آن لعبت خندان

6. بگرفته خوشی گوشه و جائی بگزیده

7. یک نقطه محیط است که در دور درآمد

8. این دایره خطیست از آن نقطه کشیده

9. در آینهٔ خلق نظر کردم و دیدم

10. عینیست عیان گشته به اخلاق حمیده

11. هر ذره که که بینی به تو خورشید نماید

12. آن ذره رسولیست که از غیب رسیده

13. ذوقی است در این گفتهٔ سید که چه گویم

14. خود خوشتر از این قول که گفته که شنیده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من ار چه حافظ شهرم جوی نمی‌ارزم
* مگر تو از کرم خویش یار من باشی
شعر کامل
حافظ
* خواهی که دلت نشکند از سنگ مکافات
* مشکن دل کس را که در این خانه کسی هست
شعر کامل
فروغی بسطامی
* تو را در بوستان باید که پیش سرو بنشینی
* و گر نه باغبان گوید که دیگر سرو ننشانم
شعر کامل
سعدی