لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 299

1. هرکه چون ما حریف مستان است

2. در خرابات رند مستان است

3. نور چشمست هرچه می بینم

4. دل و دلدار و جان و جانان است

5. آفتابی است برقعی بسته

6. روشنش بین که ماه تابان است

7. همه آئینهٔ جمال ویند

8. نظری کن که عین اعیان است

9. گنج اسماست در همه عالم

10. گنج و گنجینهٔ فراوان است

11. موج و دریا دو رسم و دو اسمند

12. نزد ما هر دو آب یکسان است

13. قطره ای از محیط سید ماست

14. به مثل گر چه بحر عمان است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گل از نسرین همی‌پرسد که چون بودی در این غربت
* همی‌گوید خوشم زیرا خوشی‌ها زان دیار آمد
شعر کامل
مولوی
* شاخ عشق اندر ازل دان بیخ عشق اندر ابد
* این شجر را تکیه بر عرش و ثری و ساق نیست
شعر کامل
مولوی
* یادگار جگر سوخته مجنون است
* لاله ای چند که از دامن صحرا برخاست
شعر کامل
صائب تبریزی