لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 337

1. در هر چه نظر کردیم نقشی ز خیال اوست

2. در آینهٔ عالم تمثال جمال اوست

3. گر آب حیات ماست در چشمهٔ حیوان است

4. می نوش که نوشت باد ، کان عین زلال اوست

5. هر ذره که می بینی خورشید در او پیداست

6. ناقص نبود حاشا کامل به کمال اوست

7. با ذات غنی او عالم همه درویشند

8. سلطان و گدا یکسان ، جائی که جلال اوست

9. دل رفت سوی دریا ما در پی دل رفتیم

10. از عقل مجو ما را بیرون ز خیال اوست

11. این مجلس رندان است ما عاشق سرمستیم

12. مخمور نمی گنجد اینجا چه مجال اوست

13. گر ساقی سرمستان جامی دهدت بستان

14. زیرا که می سید از کسب حلال اوست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
* از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت
شعر کامل
حافظ
* دور است سر آب از این بادیه هش دار
* تا غول بیابان نفریبد به سرابت
شعر کامل
حافظ
* یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
* کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
شعر کامل
حافظ