شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 511

1. چشم ما خوش چشمهٔ آبی به هر سو می رود

2. این چنین آب خوشی پیوسته بر رو می رود

3. می رود عمر عزیز من به عشق روی او

4. دلخوشم از عمر خود زیرا که نیکو می رود

5. دل طواف کعبهٔ وصلش بدان جوید مدام

6. در بیابان فراق او به پهلو می رود

7. آفتابست او و عالم سایهٔ آن آفتاب

8. هر کجا او می رود این سایه با او می رود

9. در ازل نقش خیال او به دیده بسته ام

10. تا ابد نقشی چنین از چشم ما چو می رود

11. یک زمانی صحبت او را غنیمت می شمر

12. زانکه این محبوب ما دیر آمد و زو می رود

13. بر در خلوتسرای سید ار شاهی رسد

14. بنده گردد از سر اخلاص آنجو می رود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* رزق اگر بر آدمی عاشق نمی باشد، چرا
* از زمین گندم گریبان چاک می آید برون؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* اول از بدگویی مردم دهن را پاک کن
* بعد ازان بر گوشه دستار خود مسواک زن
شعر کامل
صائب تبریزی
* نسبت قد بلند تو چو کردم با سرو
* سخن مردم کوته نظرم یاد آمد
شعر کامل
خواجوی کرمانی