لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 586

1. ترک عشقش ملک جان بگرفت و غارت می کند

2. حاکم است و پادشاهانه امارت می کند

3. می کند ویران سرای عقل و بیخش می کند

4. آنگهی از لطف خود آن را عمارت می کند

5. جانفروشی می کند دل بر سر بازار عشق

6. سود می یابد در این سودا تجارت می کند

7. هر که دُرد درد عشق او به درمان می دهد

8. بی خبر در دین و در دنیا خسارت می کند

9. عشق سرمست است و درکوی مغان دارد وطن

10. می زند خوش چشمکی ما را اشارت می کند

11. خلوت ما قبلهٔ حاجات سرمستان بود

12. هر کجا رندیست می آید زیارت می کند

13. نعمت الله سرخوش است از عشق می گوید سخن

14. عقل کل تحصیل این لفظ و عبارت می کند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من آن زمان ز دل چاک چاک شستم دست
* که شانه راه در آن زلف عنبرافشان یافت
شعر کامل
صائب تبریزی
* حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او
* ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم
شعر کامل
حافظ
* چون صدف هرکس که دندان بر سر دندان نهد
* سینه اش بی گفتگو گنجینه دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی