شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 673

1. روی خود را به نور دل بنمود

2. نظری خوش به چشم ما فرمود

3. ساقی ما چو رند مستی دید

4. می خمخانه را به ما پیمود

5. دل ما را به لطف خود بنواخت

6. رحمتی هم به جای خود فرمود

7. آتشی رو نمود موسی را

8. در حقیقت اله موسی بود

9. در میخانهٔ همه عالم

10. ساقی ما به روی ما بگشود

11. دُرد دردش دلی که نوش نکرد

12. درد او را کجا بود بهبود

13. جان عارف فدای سید باد

14. که دل عارفان از او آسود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دل تو چون گل رعنا دو رنگ افتاده است
* وگرنه حسن خزان و بهار یکدست است
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق آمد و عقل همچو بادی
* رفت از بر من هزار فرسنگ
شعر کامل
سعدی
* نمی توان غم دل را به خنده بیرون برد
* ز خنده رویی گل تلخی از گلاب نرفت
شعر کامل
صائب تبریزی