شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 678

1. هر کسی را عنایتی فرمود

2. این عنایت همه به ما بنمود

3. تا ببیند به نور خود خود را

4. چشم خود هم به روی ما بگشود

5. طینت ما ز خاک میخانه است

6. میل ما جز به می نخواهد بود

7. هر که آمد به خلوت دل ما

8. در بهشت آمد و خوشی آسود

9. آتش عشق سوخت عود دلم

10. خوش بود آتشی چنین بی دود

11. آینه هم ز جود پیدا شد

12. دل خود را هم او ز خود بربود

13. از سر ذوق گفته ام سخنی

14. به ازین گفتهٔ دگر که شنود

15. چون وجود است هرچه می یابم

16. غیر او نیست در جهان موجود

17. می و جام و حریف و ساقی اوست

18. نعمت الله این چنین فرمود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پی افگندم از نظم کاخی بلند
* که از باد و بارانش نیاید گزند
شعر کامل
فردوسی
* بخت جوان یار ما دادن جان کار ما
* قافله سالار ما فخر جهان مصطفاست
شعر کامل
مولوی
* اینقدر کز تو دلی چند بود شاد، بس است
* زندگانی به مراد همه کس نتوان کرد
شعر کامل
صائب تبریزی