لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 741

1. ترک سرمستم دگر باره کلاه کج نهاد

2. ملک دل بگرفت و خان و مان همه بر باد داد

3. پیش سلطان داد بتوان خواستن از دیگران

4. چون که زو بیداد باشد از که خواهم خواست داد

5. عقل سرگردان ز پا افتاد و عشقش در ربود

6. همچو مخموری به دست ترک سرمستی فتاد

7. در چمن سرو سهی تا دید آن بالای او

8. سر به پای او فکند و پیش او بر پاستاد

9. خوش در میخانه را بر روی ما بگشاده اند

10. بس گشایش ها که ما را رو نموده زین گشاد

11. در خرابات مغان رندی که نام ما شنود

12. سرخوشانه پای کوبان رو به سوی ما نهاد

13. گر کسی گوید که سید توبه کرد از عاشقی

14. حاش لله این نخواهم کرد و این هرگز مباد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل آگاه در پیری زغفلت بیش می لرزد
* که وقت صبح اکثر شبروان را خواب می آید
شعر کامل
صائب تبریزی
* کرده از درد سرم، گوشه عزلت فارغ
* خاک کاشانۀ ماصندل پیشانی ما
شعر کامل
حزین لاهیجی
* حال زار من چه پرسی این نه بس کز روی تو
* دور ماندستم چو دور از روی خور نیلوفری
شعر کامل
هاتف اصفهانی