لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 147

1. بودش به کمال خویش بودم بخشید

2. لطفش به کرم شهد شهودم بخشید

3. او طالب من که ظاهرش گردانم

4. من طالب او که تا وجودم بخشید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو خورشید تیغ از میان برکشید
* سپاه شب تیره شد ناپدید
شعر کامل
فردوسی
* چشم بد دور ز خال تو که در عرصه حسن
* بیدقی راند که برد از مه و خورشید گرو
شعر کامل
حافظ
* پا کشیدن مشکل است از خاک دامنگیر عشق
* هر که را چون سرو اینجا پای در گل ماندماند
شعر کامل
صائب تبریزی