لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شیخ بهایی_دیوانمثنوی های پراکنده (فهرست)

شمارهٔ 7

1. روح بخشی، ای نسیم صبحدم

2. خود مگر می‌آیی از ملک عجم

3. تازه گردید از تو درد اشتیاق

4. می‌رسی گویا ز اقلیم عراق

5. مردهٔ صد ساله یابد از تو جان

6. تو مگر کردی گذر از اصفهان


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عارف گوینده بگو تا که دعای تو کنم
* چونک خوش و مست شوم هر سحری وقت دعا
شعر کامل
مولوی
* زمین شد به کردار دریای قیر
* همه موجش از خنجر و گرز و تیر
شعر کامل
فردوسی
* من دلی ‌دارم ز عشقش گرم و پیش او شوم
* تا مگر بنشاند این گرمی به کافور و گلاب
شعر کامل
امیر معزی