لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شیخ بهایی_دیوانمثنوی های پراکنده (فهرست)

شمارهٔ 7

1. روح بخشی، ای نسیم صبحدم

2. خود مگر می‌آیی از ملک عجم

3. تازه گردید از تو درد اشتیاق

4. می‌رسی گویا ز اقلیم عراق

5. مردهٔ صد ساله یابد از تو جان

6. تو مگر کردی گذر از اصفهان


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیاز آمد آن بی هنر جمله پوست
* که پنداشت چون پسته مغزی در اوست
شعر کامل
سعدی
* نه من خام طمع عشق تو می‌ورزم و بس
* که چو من سوخته در خیل تو بسیاری هست
شعر کامل
سعدی
* بد و نیک بر ما همی بگذرد
* نباشد دژم هرکه دارد خرد
شعر کامل
فردوسی