وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 140

1. ماه من گفتم که با من مهربان باشد ، نبود

2. مرهم جان من آزرده جان باشد ، نبود

3. از میان بی موجبی خنجر به خون من کشید

4. اینکه اندک گفتگویی در میان باشد ، نبود

5. بر دلم سد کوه غم از سرگرانیهای او

6. بود اما اینکه بر خاطر گران باشد ، نبود

7. خاطر هرکس از و می‌شد، به نوعی شادمان

8. شادمان گشتم که با من همچنان باشد ، نبود

9. وحشی از بی لطفی او سد شکایت داشتیم

10. پیش او گفتم که یارای زبان باشد، نبود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تا داشتیم چون سرو یک پیرهن درین باغ
* از گرم و سرد عالم پروا نبود ما را
شعر کامل
صائب تبریزی
* پیران سخن ز تجربه گویند گفتمت
* هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن
شعر کامل
حافظ
* برون از خود ندارد چاره ای درد دل عاشق
* همان کف مرهم کافور باشد زخم دریا را
شعر کامل
صائب تبریزی