لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 17

1. بر قول مدعی مکش ای فتنه‌گر مرا

2. گر می‌کشی بکش به گناه دگر مرا

3. پیشت به قدر غیر مرا اعتبار نیست

4. بی اعتبار کرده فلک این‌قَدَر مرا

5. شوقم چنان فزود که هرگه نهان شوی

6. باید دوید بر سر صد رهگذر مرا

7. برگردنم ز تیغ تو صد بار منت است

8. زیرا که وارهاند ز صد دردسر مرا

9. وحشی صفت ز عیب کسان دیده بسته‌ام

10. ای عیبجو برو که بس است این هنر مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
* مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
شعر کامل
سعدی
* چه مایه بر سر این ملک سروران بودند
* چو دور عمر به سر شد درآمدند از پای
شعر کامل
سعدی
* کنون کوه و بیابانرا نبات از عودتر باشد
* کنون شاخ درختانرا لباس از پرنیان باشد
شعر کامل
فرخی سیستانی