لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ظهیر فاریابی_دیوانقصیده ها
قصیده شمارهٔ 61 : ای کرده گرد ماه ز شب خرمن
قصیده شمارهٔ 62 : شبی به خیمه ابداعیان کن فیکون
قصیده شمارهٔ 63 : ای بر زده به تقویت ملک آستین
قصیده شمارهٔ 64 : سر برافراخت بر سپهر برین
قصیده شمارهٔ 65 : دوش در وقت آنک ضلّ زمین
قصیده شمارهٔ 66 : شهی که ملک تفاخر کند به گوهر او
قصیده شمارهٔ 67 : ای مهر و مه نتیجه رای منیر تو
قصیده شمارهٔ 68 : هرچه فرّ و جاه قدرست ای همایون بارگاه
قصیده شمارهٔ 69 : مرا مبَشر اقبال بامداد پگاه
قصیده شمارهٔ 70 : زهی نظیر تو چشم زمانه نادیده
قصیده شمارهٔ 71 : ای قصر ملک را ز معالیت کنگره
قصیده شمارهٔ 72 : زان زلف عنبرین که به گل بر نهاده ای
قصیده شمارهٔ 73 : نباشدت نفسی در سر آن کله داری
قصیده شمارهٔ 74 : زهی چو عقل علم گشته در نکو کاری
قصیده شمارهٔ 75 : هر کجا تازه بخندید گل رخساری
قصیده شمارهٔ 76 : دوش آوازه درافکند نسیم سحری
قصیده شمارهٔ 77 : سریر سلطنت اکنون کند سرافرازی
قصیده شمارهٔ 78 : ای ظفر موکب تو را بر پی
قصیده شمارهٔ 79 : در این هوس که من افتاده ام به نادانی
قصیده شمارهٔ 80 : ای ماه سروقامت و ای سرو ماه روی
قصیده شمارهٔ 81 : زهی مسخّر حُکمت ز ماه تا ماهی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو فندق دهان از سخن بسته بود
* نه چون ما لب از خنده چون پسته بود
شعر کامل
سعدی
* گفت نیلوفر چو کلک از آب سر بیرون کشد
* کیست او تا پیش کلک اندر سرش افتد سری
شعر کامل
انوری
* کی رفته‌ای زدل که تمنا کنم تو را
* کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را
شعر کامل
فروغی بسطامی