لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ابوسعید ابوالخیر_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 601 : ای زاهد و عابد از تو در ناله و آه
رباعی شمارهٔ 602 : اینک سر کوی دوست اینک سر راه
رباعی شمارهٔ 603 : معمورهٔ دل به علم آراسته به
رباعی شمارهٔ 604 : در گفتن ذکر حق زبان از همه به
رباعی شمارهٔ 605 : از مردم صدرنگ سیه پوشی به
رباعی شمارهٔ 606 : از هر چه نه از بهر تو کردم توبه
رباعی شمارهٔ 607 : از بس که شکستم و ببستم توبه
رباعی شمارهٔ 608 : جز وصل تو دل به هر چه بستم توبه
رباعی شمارهٔ 609 : چشمم که سرشک لاله گون آورده
رباعی شمارهٔ 610 : ای نیک نکرده و بدیها کرده
رباعی شمارهٔ 611 : زاهد خوشدل که ترک دنیا کرده
رباعی شمارهٔ 612 : گر جا به حرم ور به کلیسا کرده
رباعی شمارهٔ 613 : بحریست نه کاهنده نه افزاینده
رباعی شمارهٔ 614 : افسوس که عمر رفت بر بیهوده
رباعی شمارهٔ 615 : ما درویشان نشسته در تنگ دره
رباعی شمارهٔ 616 : تا کی زجهان پر گزند اندیشه
رباعی شمارهٔ 617 : هجران ترا چو گرم شد هنگامه
رباعی شمارهٔ 618 : دنیا طلبان ز حرص مستند همه
رباعی شمارهٔ 619 : ای چشم تو چشم چشمه هر چشم همه
رباعی شمارهٔ 620 : چون باز سفید در شکاریم همه
رباعی شمارهٔ 621 : ای روی تو مهر عالم آرای همه
رباعی شمارهٔ 622 : سودا به سرم همچو پلنگ اندر کوه
رباعی شمارهٔ 623 : هستی که ظهور می‌کند در همه شی
رباعی شمارهٔ 624 : ای خالق ذوالجلال و ای بار خدای
رباعی شمارهٔ 625 : دارم صنمی چهره برافروخته‌ای
رباعی شمارهٔ 626 : من کیستم آتش به دل افروخته‌ای
رباعی شمارهٔ 627 : آنم که توام ز خاک برداشته‌ای
رباعی شمارهٔ 628 : ای غم که حجاب صبر بشکافته‌ای
رباعی شمارهٔ 629 : من کیستم از خویش به تنگ آمده‌ای
رباعی شمارهٔ 630 : یا پست و بلند دهر را سرکوبی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن سرو که گویند به بالای تو ماند
* هرگز قدمی پیش تو رفتن نتواند
شعر کامل
سعدی
* هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
* ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی
شعر کامل
سعدی
* به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد
* گر اعتماد بر الطاف کارساز کنید
شعر کامل
حافظ