لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ابوسعید ابوالخیر_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 661 : از کبر مدار هیچ در دل هوسی
رباعی شمارهٔ 662 : ای در سر هر کس از خیالت هوسی
رباعی شمارهٔ 663 : گر شهره شوی به شهر شر الناسی
رباعی شمارهٔ 664 : تا نگذری از جمع به فردی نرسی
رباعی شمارهٔ 665 : گه شانه کش طرهٔ لیلا باشی
رباعی شمارهٔ 666 : مزار دلی را که تو جانش باشی
رباعی شمارهٔ 667 : جان چیست غم و درد و بلا را هدفی
رباعی شمارهٔ 668 : بگشود نگار من نقاب از طرفی
رباعی شمارهٔ 669 : وصافی خود به رغم حاسد تا کی
رباعی شمارهٔ 670 : ای دل زشراب جهل مستی تا کی
رباعی شمارهٔ 671 : ای آنکه به کنهت نرسد ادراکی
رباعی شمارهٔ 672 : ای از تو به باغ هر گلی را رنگی
رباعی شمارهٔ 673 : تا بتوانی بکش به جان بار دلی
رباعی شمارهٔ 674 : از درد تو نیست چشم خالی ز نمی
رباعی شمارهٔ 675 : بی پا و سران دشت خون آشامی
رباعی شمارهٔ 676 : دل داغ تو دارد ارنه بفروختمی
رباعی شمارهٔ 677 : حقا که اگر چو مرغ پر داشتمی
رباعی شمارهٔ 678 : هستی که عیان نیست روان در شانی
رباعی شمارهٔ 679 : گر در طلب گوهر کانی کانی
رباعی شمارهٔ 680 : میدان فراخ و مرد میدانی نی
رباعی شمارهٔ 681 : دردی داریم و سینهٔ بریانی
رباعی شمارهٔ 682 : گر طاعت خود نقش کنم بر نانی
رباعی شمارهٔ 683 : نزدیکان را بیش بود حیرانی
رباعی شمارهٔ 684 : نزدیکان را بیش بود حیرانی
رباعی شمارهٔ 685 : ای آنکه دوای دردمندان دانی
رباعی شمارهٔ 686 : آنی تو که حال دل نالان دانی
رباعی شمارهٔ 687 : گفتی که به وقت مجلس افروختنی
رباعی شمارهٔ 688 : ما را به سر چاه بری دست زنی
رباعی شمارهٔ 689 : تا چند سخن تراشی و رنده زنی
رباعی شمارهٔ 690 : ای واحد بی مثال معبود غنی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود
* وارهد از حد جهان بی‌حد و اندازه شود
شعر کامل
مولوی
* نقش لب تو از شکر و پسته بسته‌اند
* زلف و رخت ز نسترن و لاله رسته‌اند
شعر کامل
اوحدی
* گنج قارون که فرو می‌شود از قهر هنوز
* خوانده باشی که هم از غیرت درویشان است
شعر کامل
حافظ