لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 261

1. امید خلق باقبال و دولت خویش است

2. امید ما بغم و درد و حسرت خویش است

3. اسیر محنت عشق از هوای راحت وصل

4. اسیر نیست گرفتار محنت خویش است

5. چه غم ز داغ محبت چو شمع عاشق را

6. گرش ثبات قدم در مشقت خویش است

7. دلی غمین نگذارد به بیش و کم ساقی

8. غم او خورد که نه راضی بقسمت خویش است

9. بزیر پای خسان سرمنه چو سبزه که سرو

10. بلند قدریش از قدر و همت خویش است

11. هزار سال اگرت مهر مینماید چرخ

12. مباش غره که در بند فرصت خویش است

13. سر بهشت ندارد کز کنج غم اهلی

14. بهشت زنده دلان کنج خلوت خویش است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همین نصیحت من پیش گیر و نیکی کن
* که دانم از پس مرگم کنی به نیکی یاد
شعر کامل
سعدی
* اگر تو فارغی از حال دوستان یارا
* فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را
شعر کامل
سعدی
* به خاموشی توان شد گوهر اسرار را محرم
* صدف تا بست از گفتار لب، شد مخزن دریا
شعر کامل
صائب تبریزی