لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیر معزی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 91 : هرکس که سزای افسر وگاه بود
رباعی شمارهٔ 92 : هر بزم که کردی همه بهروزی بود
رباعی شمارهٔ 93 : دجله ملکا زمان زمان بفزاید
رباعی شمارهٔ 94 : خرگه زند وکارکسی نگشاید
رباعی شمارهٔ 95 : سلطان جهان برکیارق باید
رباعی شمارهٔ 96 : از درگه تو ملوک را تاج آید
رباعی شمارهٔ 97 : شاها چو دلت در صف تدبیر آید
رباعی شمارهٔ 98 : چون آتش خاطر مرا شاه بدید
رباعی شمارهٔ 99 : حوران سپاهت ای شه شیر شکر
رباعی شمارهٔ 100 : دست مَلِک ملوکِ عالم‌ْ سنجر
رباعی شمارهٔ 101 : چون بر دل و سر نهم دو دست ای دلبر
رباعی شمارهٔ 102 : ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر
رباعی شمارهٔ 103 : چون نرگس اگر نهیم در خاکستر
رباعی شمارهٔ 104 : هستند به بزمت ای شه شیر شکار
رباعی شمارهٔ 105 : شاها خردت هست به می خوردن یار
رباعی شمارهٔ 106 : ای دشمن تو به قبضهٔ قهر اندر
رباعی شمارهٔ 107 : هرگز نشوم من از بت و باده صبور
رباعی شمارهٔ 108 : ای شاه کجا گرم کنی بارهٔ بور
رباعی شمارهٔ 109 : خستی دل من به غمزه ای بدر منیر
رباعی شمارهٔ 110 : گر بخت بلند خواهی و عمر دراز
رباعی شمارهٔ 111 : از کوی تو تا کوی من ای شمع طراز
رباعی شمارهٔ 112 : چون چشم تو بر دلم شود تیر انداز
رباعی شمارهٔ 113 : از جور قد بلند و موی پستش
رباعی شمارهٔ 114 : شاهی که به رزم کاویان داشت درفش
رباعی شمارهٔ 115 : در عشق تو بی‌روان نَوان بودم دوش
رباعی شمارهٔ 116 : دستور و شهنشه از جهان رایت خوش
رباعی شمارهٔ 117 : نشناخت ملک سعادت اختر خویش
رباعی شمارهٔ 118 : چون ابر کف تو بیند ای خسرو شرق
رباعی شمارهٔ 119 : تا دید زمانه در دلم غایت عشق
رباعی شمارهٔ 120 : چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* می حرامست ولیکن تو بدین نرگس مست
* نگذاری که ز پیشت برود هشیاری
شعر کامل
سعدی
* تا که سرانگشت تاک کرد خزان فندقی
* کرد چمن پرنگار پنجهٔ دست چنار
شعر کامل
خاقانی
* گل سوری که عروس چمنش می‌خوانند
* گو بده باده درین حجله که سورست اینجا
شعر کامل
خواجوی کرمانی