لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیر معزی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 121 : ای کرده همه جهان ز ناپاکان پاک
رباعی شمارهٔ 122 : سقای ملک گرفت چنگ اندر چنگ
رباعی شمارهٔ 123 : ای تیغ تو با قوت مریخ و زحل
رباعی شمارهٔ 124 : از روضهٔ حسن تو نگاری رسدم
رباعی شمارهٔ 125 : ای سیمبر از عشق تو در رشته شدم
رباعی شمارهٔ 126 : هر شب غم تو به مه اشارت‌کُنَدَم
رباعی شمارهٔ 127 : ای یار شبی که بی‌رخت بگذارم
رباعی شمارهٔ 128 : گرچه دل و سینه‌ کان گوهر دارم
رباعی شمارهٔ 129 : هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم
رباعی شمارهٔ 130 : گه سرو بلند حله بوشت خوانم
رباعی شمارهٔ 131 : ای‌ گوی زَنَخ سخن ز کویت ‌گویم
رباعی شمارهٔ 132 : مستم ملکا و هر چه اکنون‌گویم
رباعی شمارهٔ 133 : چشم من و چشم آن بت تنگ دهان
رباعی شمارهٔ 134 : تیغ ملک شرق خداوند جهان
رباعی شمارهٔ 135 : هر شاه که داشت دولت و بخت جوان
رباعی شمارهٔ 136 : نه با منی ار چه همنشینی با من
رباعی شمارهٔ 137 : رفتی و به یک بارگرفتی کم من
رباعی شمارهٔ 138 : بگرفت شها قضای بد دامن من
رباعی شمارهٔ 139 : ای چرخ‌کمر مبند برکینه من
رباعی شمارهٔ 140 : نازید به گرز گاوسار افریدون
رباعی شمارهٔ 141 : گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین
رباعی شمارهٔ 142 : ای شاه زتو تخت همی نازد و زین
رباعی شمارهٔ 143 : ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین
رباعی شمارهٔ 144 : ای شاه جهان دو گوشهٔ روی زمین
رباعی شمارهٔ 145 : ای برده به شمشیر همه ملک تگین
رباعی شمارهٔ 146 : زین فتح‌ که‌ کرد شاه در کشور چین
رباعی شمارهٔ 147 : خصمی‌که ستم بود همه همت او
رباعی شمارهٔ 148 : سروی‌که بنفشه برگل آمد بر او
رباعی شمارهٔ 149 : خصمی‌که بر او فسوس کرد اختر او
رباعی شمارهٔ 150 : ای نور مه از جمال رخسارهٔ تو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیست
* در و دیوار گواهی بدهد کاری هست
شعر کامل
سعدی
* به من ده آن می احمر، به مصر و یوسفانم بر
* که سیرم زین بیابان و ازین من و ازین سلوی
شعر کامل
مولوی
* همه را هست همین داغ محبت که مراست
* که نه مستم من و در دور تو هشیاری هست
شعر کامل
سعدی