لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 317

1. ای آفتاب تافته از روی انورت

2. وی کوفته نبات ز لعل چو شکرت

3. شکل صنوبر قد تو چون پدید شد

4. بشکفت سرو از قد همچون صنوبرت

5. خواهد که بوی تو بکشد باد صبح، اگر

6. باید نسیمی از سر زلف معنبرت

7. موی تو سر به سر همه مشک است و هر دمی

8. از نافه پوست باز کند مشک اذفرت

9. ای کوه حلم،حلم ترا چون بدید کوه

10. بی سنگ شد ز غیرت ذات موقرت

11. تاصیبت گوهر تو به دست صدف فتاد

12. دریا تمام آب شد از شرم گوهرت

13. سرگشته اند خاک تراخسروان دهر

14. زان خاک گشت خسرو بیچاره بر درت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* صبا به تهنیت پیر می فروش آمد
* که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد
شعر کامل
حافظ
* همه شب راه دلم بر خم گیسوی تو بود
* آه از این راه که باریک تر از موی تو بود
شعر کامل
فروغی بسطامی
* تو مرد صحبت دل نیستی، چه می دانی
* که سر به جیب کشیدن چه عالمی دارد
شعر کامل
صائب تبریزی