لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 336

1. رخ تو رشته زلف از برای آن آویخت

2. که آفتاب بدان رشته می توان آویخت

3. روان شدی و مرا از میان همچون موی

4. به آشکار ببستی و در نهان آویخت

5. چه کرد پیش رخت گل که گل فروش او را

6. به دست خود به گلو بسته ریسمان آویخت

7. دلم چو رشته قندیل از آتش رخ خویش

8. بسوختی و به محراب ابروان آویخت

9. بماند تا به قیامت به موی آویزان

10. کسی که یک سر مویی در آن میان آویخت

11. عنان گشاده به دنباله تو آب دو چشم

12. دو دسته مردمک دیده در عنان آویخت

13. دلم ز دیده برون شد، بماند در مژگان

14. گزیر کرد ز باران به ناودان آویخت

15. ز چشم و ابروی او گوشه گیر شو، خسرو

16. ز ترک مست حذر به چو در کمان آویخت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
* که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
شعر کامل
سعدی
* چو دستهای چنارست هر دو دستم سست
* وگرنه پیرهن از جور تو چو گل بدرم
شعر کامل
انوری
* دیدن روی تو ظلم است و ندیدن کردن مشکل است
* چیدن این گل گناه است و نچیدن مشکل است
شعر کامل
صائب تبریزی