لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 336

1. رخ تو رشته زلف از برای آن آویخت

2. که آفتاب بدان رشته می توان آویخت

3. روان شدی و مرا از میان همچون موی

4. به آشکار ببستی و در نهان آویخت

5. چه کرد پیش رخت گل که گل فروش او را

6. به دست خود به گلو بسته ریسمان آویخت

7. دلم چو رشته قندیل از آتش رخ خویش

8. بسوختی و به محراب ابروان آویخت

9. بماند تا به قیامت به موی آویزان

10. کسی که یک سر مویی در آن میان آویخت

11. عنان گشاده به دنباله تو آب دو چشم

12. دو دسته مردمک دیده در عنان آویخت

13. دلم ز دیده برون شد، بماند در مژگان

14. گزیر کرد ز باران به ناودان آویخت

15. ز چشم و ابروی او گوشه گیر شو، خسرو

16. ز ترک مست حذر به چو در کمان آویخت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بیایید بیایید که گلزار دمیده‌ست
* بیایید بیایید که دلدار رسیده‌ست
شعر کامل
مولوی
* سعدیا گر بکند سیل فنا خانهٔ عمر
* دل قوی دار که بنیاد بقا محکم ازوست
شعر کامل
سعدی
* سرسری نتوان به کنه حیله اندوزان رسید
* کز تأمل آب زیرکاه روشن می شود
شعر کامل
صائب تبریزی