انوری_دیوانمقطع ها (فهرست)

شمارهٔ 162 - کتاب و کلاهی نزد بزرگی داشت در تقاضای آن گوید

1. به کلاهی بزرگ کرد مرا

2. آنکه گیتی به چشمشس آمد خرد

3. آنکه آب کلاهداری چرخ

4. آب دستار خواجگیش ببرد

5. هر که پیشش کمر به خدمت بست

6. بر کله گوشهٔ زمانه سپرد

7. ... در زهرهٔ سپهر نمود

8. تا کلاهه بخورد و لب بسترد

9. پس چو از قلهٔ‌المبالاتش

10. پس از آن کس مرا به کس نشمرد

11. دست از صحبتم چنان بکشید

12. پای بر فرق من چنان بفشرد

13. که نه محرم شدم به شادی و غم

14. نه حریف آمدم به صافی و درد

15. گفتم آن را کله چگونم نهم

16. که کلاهی ببایدش زد و برد

17. خیز پیرا که راه ما غلط است

18. به سر راه باز گرد چو کرد

19. آن جوان بخت را بپرس و بگوی

20. که سفینه بده کلاه بمرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صبر برجور فلک کن تا برآیی رو سفید
* دانه چون درآسیا افتد تحمل بایدش
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرا و سرو چمن را به خاک راه نشاند
* زمانه تا قصب نرگس قبای تو بست
شعر کامل
حافظ
* جز روی او که در عرق شرم غوطه زد
* یک برگ گل هزار نگهبان نداشته است
شعر کامل
صائب تبریزی