لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 172

1. بودی که ز خود نبود گردد

2. شایستهٔ وصل زود گردد

3. چوبی که فنا نگردد از خود

4. ممکن نبود که عود گردد

5. این کار شگرف در طریقت

6. بر بود تو و نبود گردد

7. هرگه که وجود تو عدم گشت

8. حالی عدمت وجود گردد

9. ای عاشق خویش وقت نامد

10. کابلیس تو در سجود گردد

11. دل در ره نفس باختی پاک

12. تا نفس تو جفت سود گردد

13. دل نفس شد و شگفتت آید

14. گر یک علوی جهود گردد

15. هر دم که به نفس می برآری

16. در دیدهٔ دل چو دود گردد

17. بی شک دل تو از آن چنان دود

18. کوری شود و کبود گردد

19. عطار بگفت آنچه دانست

20. باقی همه بر شنود گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پای سرو از قد رعنای تو در گل می‌رفت
* خاصه آنوقت که برطرف گلستان بودی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* ز کینه دور بود سینه ای که من دارم
* غبار نیست بر آیینه ای که من دارم
شعر کامل
رهی معیری
* ترسم دلش برنجد از من و گر نه هر شب
* صد ناله می‌فرستم با باد بامدادی
شعر کامل
فروغی بسطامی