عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 217

1. دل دست به کافری بر آورد

2. وآیین قلندری بر آورد

3. قرائی و تایبی نمی‌خواست

4. رندی و مقامری بر آورد

5. دین و ره ایزدی رها کرد

6. کیش بت آزری بر آورد

7. در کنج نفاق سر فرو برد

8. سالوس و سیه گری بر آورد

9. از توبه و زهد توبه‌ها کرد

10. مؤمن شد و کافری بر آورد

11. تا دردی درد بی‌دلان خورد

12. صافی شد و دلبری بر آورد

13. عطار چو بحث حال خود کرد

14. تلبیس و مزوری بر آورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دو عالم را به یک بار از دل تنگ
* برون کردیم تا جای تو باشد
شعر کامل
سعدی
* از آن پس نمیرم که من زنده‌ام
* که تخم سخن من پراگنده‌ام
شعر کامل
فردوسی
* پای سرو از قد رعنای تو در گل می‌رفت
* خاصه آنوقت که برطرف گلستان بودی
شعر کامل
خواجوی کرمانی