عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 315

1. اصحاب صدق چون قدم اندر صفا زنند

2. رو با خدا کنند و جهان را قفا زنند

3. خط وجود را قلم قهر درکشند

4. بر روی هر دو کون یکی پشت پا زنند

5. چون پا زنند دست گشایند از جهان

6. ترک فنا کنند و بقا را صلا زنند

7. دنیا و آخرت به یکی ذره نشمرند

8. ایشان نفس نفس که زنند از خدا زنند

9. هرگه که‌شان به بحر معانی فرو برند

10. بیم است آن زمان که زمین بر سما زنند

11. دنیا و آخرت دو سرای است و عاشقان

12. قفل نفور بر در هر دو سرا زنند

13. بکر است هر سخن که ز عطار بشنوی

14. دانند آن کسان که دم از ماجرا زنند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت
* ولی اجل به ره عمر رهزن امل است
شعر کامل
حافظ
* نقش لب تو از شکر و پسته بسته‌اند
* زلف و رخت ز نسترن و لاله رسته‌اند
شعر کامل
اوحدی
* دامن شادی چو غم آسان نمی آید به دست
* پسته را دل می شود خون تا لبی خندان کند
شعر کامل
صائب تبریزی