عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 667

1. گر با تو بگویم غم افزون شدهٔ من

2. خونین شودت دل ز غم خون شدهٔ من

3. زان روی که چون زلف تو تیره است و پریشان

4. تو دانی و بس حال دگرگون شدهٔ من

5. خاکی شده‌ام تا چو قدم رنجه کنی تو

6. با خاک ببینی تن هامون شدهٔ من

7. بیم است که ذرات جهان جمله بسوزد

8. زین آتس از سینه به گردون شدهٔ من

9. دی گفته‌ام ای جان سر زلف تو چه چیز است

10. گو دام تو ای مرغ همایون شدهٔ من

11. پرسیده‌ام ای لیلی من آن که ای تو

12. گو آن تو ای عاشق مجنون شدهٔ من

13. گفتم که دهانت چو الف هیچ ندارد

14. گفتی بنگر طرهٔ چون نون شدهٔ من

15. آن روز مبادا که بدین چشم ببینم

16. هندو بچه‌ای را به شبیخون شدهٔ من

17. جانا به خدا بخش دلم را که گزیده است

18. مقبول تو را این دل مفتون شدهٔ من

19. خون دل عطار چه ریزی که نیابی

20. هم طبع سخن پرور موزون شدهٔ من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عجب مدار که سعدی به یاد دوست بنالد
* که عشق موجب شوقست و خمر علت مستی
شعر کامل
سعدی
* دل به آن غمزۀ خون ریز کشد جامی را
* صید را چون اجل آید سوی صیّاد رود
شعر کامل
جامی
* الا گر جفا کردی اندیشه کن
* وفا پیش گیر و کرم پیشه کن
شعر کامل
سعدی