لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_الهی نامهبخش نوزدهم (فهرست)

شمارهٔ 7-(5) حکایت در ذمّ دنیا

1. چنین گفتست آن پاکیزه گوهر

2. که دینی دوست از سگ هست کمتر

3. چو مرداریست این دنیای غدّار

4. سگان هنگامه کرده گردِ مردار

5. چو سگ زان سیر شد بگذارد آنرا

6. که تا یک سگ دگر بردارد آنرا

7. ذخیره نهد او از هیچ روئی

8. نیندیشد ز فردا نیز موئی

9. ولی هر کس که دنیاجوی باشد

10. همیشه در طلب چون گوی باشد

11. چو گوئی می‌دود دایم ز عادت

12. که تا یک دم کند دنیا زیادت

13. اُمید عمر یک روزش نه وانگاه

14. غم صد ساله بر جانش بیک راه


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* محو کی از صفحه دلها شود آثار من؟
* من همان ذوقم که می یابند از افکار من
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد
* چون ز خاصیت خود مهر گیا برگردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* یارب! چه فرخ طالعند، آنانکه در بازار عشق
* دردی خریدند و غم دنیای دون بفروختند
شعر کامل
شیخ بهایی