لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_الهی نامهبخش هشتم (فهرست)

شمارهٔ 4-(2) حکایت ابلیس و زاری کردن او

1. براه بادیه گفت آن یگانه

2. دو جوی آب سیه دیدم روانه

3. شدم بر پی روان تا آن چه آبست

4. که چندینیش در رفتن شتابست

5. بآخر چون بر سنگی رسیدم

6. بخاک ابلیس را افتاده دیدم

7. دو چشمش چون دو ابر خون فشان بود

8. زهر چشمیش جوئی خون روان بود

9. چو باران می‌گریست و زار می‌گفت

10. پیاپی این سخن همواره می‌گفت

11. که این قصّه نه زان روی چو ماهست

12. ولی رنگ گلیم من سیاهست

13. نمی‌خواهند طاعت کردن من

14. نهند آنگه گنه بر گردن من

15. چنین کاری کرا افتاد هرگز

16. ندارد مثل این کس یاد هرگز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به سان‌ گوی کردم دل که دیدم آن صنم دارد
* زسنبل زلف چون چوگان و ازگل چهره چون میدان
شعر کامل
امیر معزی
* بهار خرمی در پوست دارد نخل بی برگش
* به ظاهر گر چه افسرده است در فصل خزان سودا
شعر کامل
صائب تبریزی
* می کند کار خرد، نفس چو گردید مطیع
* دزد چون شحنه شود امن کند عالم را
شعر کامل
صائب تبریزی