لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب بیست و ششم: در صفت گریستن
شمارهٔ 1 : چون جان دلم ز سیر،‌چون برق شدند
شمارهٔ 2 : در عشق مرا چه کار با پردهٔ راز
شمارهٔ 3 : دریای دلم گرچه بسی میآشفت
شمارهٔ 4 : خون دل من که هر دم افزون گردد
شمارهٔ 5 : شب نیست که خون از دل غمناک نریخت
شمارهٔ 6 : این شیوه مصیبت که مرا اکنون است
شمارهٔ 7 : گر دل بشناختی که من کیستمی
شمارهٔ 8 : گر جان گویم جای خرابش بنماند
شمارهٔ 9 : هر شب چو غمی ز چشم من خون ریزد
شمارهٔ 10 : چون دریائی کنار من از جا خاست
شمارهٔ 11 : هر چند که پشت و روی دارم کاری
شمارهٔ 12 : گفتم ای چشم خواب میباید برد
شمارهٔ 13 : آن دل که نشان غمگساری میجست
شمارهٔ 14 : ای دل هر دم دست به خون نتوان برد
شمارهٔ 15 : ای دل ز هوای عشق کیفر میبر
شمارهٔ 16 : هر سیل که از خون جگر خواهد خاست
شمارهٔ 17 : خونی که مرا در دل و جان اکنون هست
شمارهٔ 18 : یک همنفسی کو که برو گریم من
شمارهٔ 19 : گفتم:‌دل من که خانهٔ جان اینست
شمارهٔ 20 : از شرم رخت سرخی گل میبشود
شمارهٔ 21 : ای عشق توأم در تک و تاب افکنده
شمارهٔ 22 : تا کی ریزم ز چشمِ خون پالا اشک
شمارهٔ 23 : چون دردِ دلم تو میپسندی بسیار
شمارهٔ 24 : تا جان دارم حلقِ من و خنجر تو
شمارهٔ 25 : ای از رخ چون گلت گلابِ دیده
شمارهٔ 26 : چون چشم به یارِ سیم تن میافتد
شمارهٔ 27 : تن خاک نشین چشم یار آمده گیر
شمارهٔ 28 : جانا!‌غم تو با تن چون مویم داشت
شمارهٔ 29 : چون شمع، ز بس سوز، خور و خوابم شد
شمارهٔ 30 : تا کی ز تو روی بر زمین باید داشت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام
* هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش
شعر کامل
حافظ
* با مدعی بگوی که ما خود شکسته‌ایم
* محتاج نیست پنجه که با ما درافکنی
شعر کامل
سعدی
* گل سوری که عروس چمنش می‌خوانند
* گو بده باده درین حجله که سورست اینجا
شعر کامل
خواجوی کرمانی