لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ 31 : آن ماه که سجده بُرد انجم او را
شمارهٔ 32 : بی لعلِ لبش شکرستان میچکنم
شمارهٔ 33 : بگشاده رخ و بسته قبا میآید
شمارهٔ 34 : آن روز که روی دلستان نتوان دید
شمارهٔ 35 : شرطِ رَهِ عشق چیست، درخون گشتن
شمارهٔ 36 : ای باد به سوی زلفِ آن یار بتاز
شمارهٔ 37 : دوش آمد و بنشست به صد زیبایی
شمارهٔ 38 : از بادهٔ عشق تو خماری دارم
شمارهٔ 39 : دل، خستهٔ چشم ناوک انداز مدار
شمارهٔ 40 : اول که به پیشِ خویشتن راهم داد
شمارهٔ 41 : زلف تو برفت از نظرم چه توان کرد
شمارهٔ 42 : دل دادم و ترکِ کفر ودینش کردم
شمارهٔ 43 : زلف تو که بود آرزوئی همه را
شمارهٔ 44 : دل در خم آن زلف چو زنجیر بماند
شمارهٔ 45 : جانا! ز همه جهان نشستم برتر
شمارهٔ 46 : تا در سر زلفت خم و چین افکندی
شمارهٔ 47 : زلف تو که چون مشک به هر سوی افتاد
شمارهٔ 48 : دل گفت: «رهِ زلف تو چون کوتاهی است»
شمارهٔ 49 : شب نیست که جان بی تو به لب مینرسد
شمارهٔ 50 : در زلف اگرچه جایگاهی سازی
شمارهٔ 51 : زان خط که به گردِ شکر آوردی تو
شمارهٔ 52 : بوئی که ز زلف مشکبوی تو رسد
شمارهٔ 53 : چون گشت دل من از سر زلف تو مست
شمارهٔ 54 : در عشق رخت چون رخ تو بیشم نیست
شمارهٔ 55 : گر لعل لب تو آب حیوانم داد
شمارهٔ 56 : هرکاو رخ تو بدید حیران ماند
شمارهٔ 57 : ای خاصیتِ لعل تو جان پروردن
شمارهٔ 58 : دل در سر زلف چون توحسن افروزی
شمارهٔ 59 : مشکین رسنت چو پردهٔ ماه شود
شمارهٔ 60 : چون چشمِ تو تیرِ غمزه محکم انداخت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
* جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش
شعر کامل
حافظ
* حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
* حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم
شعر کامل
حافظ
* گفتمش زلف به خون که شکستی گفتا
* حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس
شعر کامل
حافظ