لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ 31 : خورشید ز سوزِ من سراسیمه بسوخت
شمارهٔ 32 : تا چند قفا ز نیک و بد خواهم خورد
شمارهٔ 33 : زین کار که در گردنِ من خواهد بود
شمارهٔ 34 : چون عین بریدگی بود دوختنم
شمارهٔ 35 : شمعم که خوشی میان سوزم بکُشند
شمارهٔ 36 : شمعم که غذای من ز من خواهد بود
شمارهٔ 37 : شمعم که چنین زار و نزار آمدهام
شمارهٔ 38 : گر میسوزم مرا مکن چندین عیب
شمارهٔ 39 : گفتی چه کنم تا شب من گردد روز
شمارهٔ 40 : دانی تو که شمع را چرا افروزند
شمارهٔ 41 : ای دل دیدی که هر که شد زنده بمُرد
شمارهٔ 42 : امروز منم عهد مصیبت بسته
شمارهٔ 43 : مائیم ز غم سوخته خوش خوش چون شمع
شمارهٔ 44 : در خفیه بسوختم بسی بی آتش
شمارهٔ 45 : چون نیست نصیبِ من بجز غمخواری
شمارهٔ 46 : تا چند روم که این ره کوته نیست
شمارهٔ 47 : پیوسته ز عشق جان و تن میسوزم
شمارهٔ 48 : سر رفت به باد و من کله میدارم
شمارهٔ 49 : چون صبح به خنده یک نفس خرسندم
شمارهٔ 50 : شمعم که ز خود نهان فرو میگریم
شمارهٔ 51 : ما بحرِ بلا پیش گرفتیم و شدیم
شمارهٔ 52 : شمعم که حریف آتشم میآید
شمارهٔ 53 : هر لحظه مرا چو شمع سوز افزون شد
شمارهٔ 54 : داری سرِ عشق کار از سردرگیر
شمارهٔ 55 : تا هیچ چو شمعت سر و کار خویش است
شمارهٔ 56 : گر عیاری خشک و ترت سوختنی است
شمارهٔ 57 : تا تو به بلای عشق تن در ندهی
شمارهٔ 58 : گر هست دلت سوختهٔ جان افروز
شمارهٔ 59 : ای آن که دل زندهٔ تو مُرد از تو
شمارهٔ 60 : چون شمع به یک نفس فرو مرده مباش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رنگ خون دشمنان بر پیکر شمشیرشان
* راست گویی چون شقایق رسته بر نیلوفرست
شعر کامل
امیر معزی
* ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا
* ولی چه سود یکی کارگر نمی‌آید
شعر کامل
حافظ
* سخن هر چه گویم همه گفته‌اند
* بر باغ دانش همه رفته‌اند
شعر کامل
فردوسی