لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ازرقی هروی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 91 : تا بود ز روی مهر لاف من وتو
رباعی شمارهٔ 92 : ای همت من رسیده پاک از پی تو
رباعی شمارهٔ 93 : ای فخر زمانه را ز پیوندی تو
رباعی شمارهٔ 94 : دل تنگم از ان جهان پیوسته
رباعی شمارهٔ 95 : از جور و ستیز تو بهر بیهده ای
رباعی شمارهٔ 96 : ای شمع ، که پیش نور دود آوردی
رباعی شمارهٔ 97 : گر عقل مکان گیر مصور بودی
رباعی شمارهٔ 98 : از شست ، شها ، چو ناوکی بگذاری
رباعی شمارهٔ 99 : آن به که جهان را بدل شاد خوری
رباعی شمارهٔ 100 : اول قدم آنست که جان در بازی
رباعی شمارهٔ 101 : بی آنکه ز من بتو بدی گفت کسی
رباعی شمارهٔ 102 : تا بنده شد از هوا قرین هوسی
رباعی شمارهٔ 103 : دردا و دریغا که چنین در هوسی
رباعی شمارهٔ 104 : من عاشق تو ، نه بر توام دسترسی
رباعی شمارهٔ 105 : می کوشیدیم کز تو سازیم کسی
رباعی شمارهٔ 106 : گر من ، صنما سوی تو ره یافتمی
رباعی شمارهٔ 107 : آن قوم کجا نزد تو پویند همی
رباعی شمارهٔ 108 : اقبال بر اندت که حکمت خوانی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
* آری شود ولیک به خون جگر شود
شعر کامل
حافظ
* آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
* نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست
شعر کامل
حافظ
* گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
* یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن
شعر کامل
حافظ