لینک اشتراک گذاری
کپی شد
بیدل دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 47

1. در عالمی‌که با خود رنگی نبود ما را

2. بودیم هرچه بودیم او وانمود ما را

3. مرآت معنی ما چون سایه داشت زنگی

4. خورشید التفاتش از ما زدود ما را

5. پرواز فطرت ما، در دام بال می‌زد

6. آزادکرد فضلش از هر قیود ما را

7. اعداد ما تهی‌کرد چندان‌که صفرگشتیم

8. از خویش‌کاست اما بر ما فزود ما را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تابر آمد جامهای سرخ مل بر شاخ گل
* پنجه های دست مردم سر فرو کرد از چنار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* من ار چه حافظ شهرم جوی نمی‌ارزم
* مگر تو از کرم خویش یار من باشی
شعر کامل
حافظ
* صائب به گریه کوش کن در زیر خاک نیست
* جز قطره های اشک چراغ دل دگر
شعر کامل
صائب تبریزی