لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اقبال لاهوریارمغان حجاز
شمارهٔ 301-نپنداری که مرد امتحان مرد : نپنداری که مرد امتحان مرد
شمارهٔ 302-اگر خاک تو از جان محرمی نیست : اگر خاک تو از جان محرمی نیست
شمارهٔ 303-پریشان هر دم ما از غمی چند : پریشان هر دم ما از غمی چند
شمارهٔ 304-جوانمردی که دل با خویشتن بست : جوانمردی که دل با خویشتن بست
شمارهٔ 305-ازن غم ها دل ما دردمند است : ازن غم ها دل ما دردمند است
شمارهٔ 306-مگو با من خدای ما چنین کرد : مگو با من خدای ما چنین کرد
شمارهٔ 307-برون کن کینه را از سینهٔ خویش : برون کن کینه را از سینهٔ خویش
شمارهٔ 308-سحرها در گریبان شب اوست : سحرها در گریبان شب اوست
شمارهٔ 309-بباد صبحدم شبنم بنالید : بباد صبحدم شبنم بنالید
شمارهٔ 310-دلن بحر است کو ساحل نورزد : دلن بحر است کو ساحل نورزد
شمارهٔ 311-دل ماتش و تن موج دودش : دل ماتش و تن موج دودش
شمارهٔ 312-زمانه کار او را میبرد پیش : زمانه کار او را میبرد پیش
شمارهٔ 313-نه نیروی خودی را زمودی : نه نیروی خودی رازمودی
شمارهٔ 314-تو میگوئی که دل از خاک و خون است : تو میگوئی که دل از خاک و خون است
شمارهٔ 315-جهان مهر و مه زناری اوست : جهان مهر و مه زناری اوست
شمارهٔ 316-من و تو کشت یزدان ، حاصل است این : من و تو کشت یزدان ، حاصل است این
شمارهٔ 317-گهی جویندهٔ حسن غریبی : گهی جویندهٔ حسن غریبی
شمارهٔ 318-جهان دل ، جهان رنگ و بو نیست : جهان دل ، جهان رنگ و بو نیست
شمارهٔ 319-نگه دید و خرد پیمانهورد : نگه دید و خرد پیمانهورد
شمارهٔ 320-محبت چیست تاثیر نگاهی است : محبت چیست تاثیر نگاهی است
شمارهٔ 321-خودی روشن ز نور کبریائی است : خودی روشن ز نور کبریائی است
شمارهٔ 322-چه قومی در گذشت از گفتگوها : چه قومی در گذشت از گفتگوها
شمارهٔ 323-خودی را از وجود حق وجودی : خودی را از وجود حق وجودی
شمارهٔ 324-دلی چون صحبت گل می پذیرد : دلی چون صحبت گل می پذیرد
شمارهٔ 325-وصال ما وصال اندر فراق است : وصال ما وصال اندر فراق است
شمارهٔ 326-کف خاکی که دارم از در اوست : کف خاکی که دارم از در اوست
شمارهٔ 327-یقین دانم که روزی حضرت او : یقین دانم که روزی حضرت او
شمارهٔ 328-به روما گفت با من راهب پیر : به روما گفت با من راهب پیر
شمارهٔ 329-شنیدم مرگ با یزدان چنین گفت : شنیدم مرگ با یزدان چنین گفت
شمارهٔ 330-ثباتش ده که میر شش جهات است : ثباتش ده که میر شش جهات است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نه به هفت آب که رنگش به صد آتش نرود
* آن چه با خرقه زاهد می انگوری کرد
شعر کامل
حافظ
* دور است سر آب از این بادیه هش دار
* تا غول بیابان نفریبد به سرابت
شعر کامل
حافظ
* شعر و عرش و شرع از هم خاستند
* تا دو عالم زین سه حرف آراستند
شعر کامل
عطار