فرخی سیستانی_دیوانقطعه ها و ابیات بازماندهٔ قصیده ها (فهرست)

شمارهٔ 14 - او راست

1. این منم کز تو مرا حال بدین جای رسید

2. این تویی کز تو مرا روز چنین باید دید

3. من همانم که به من داشتی از گیتی چشم

4. چه فتاده ست که در من نتوانی نگرید

5. من همانم که مرا روی همی اشک شخود

6. من همانم که مرا دست همی جامه درید

7. زندگانی را با مرگ بدل باید کرد

8. چو مرا کار ازین کار بدین پایه رسید

9. دل من بستدی و باز کشیدی دل خویش

10. دل ز من بیگنهی باز نبایست کشید

11. نفریبی تو مرا کز تو من آگه شده ام

12. من نخواهم سخن و لابه تو نیز خرید

13. دل بدخواه من از انده من شادی کرد

14. دوستی کس چو تو بد عهد و جفا کار ندید

15. آنچنان کار بیکبار چنین داند شد

16. در همه حال زهر کار نباید ترسید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر کوه گناه ما به محشر سایه اندازد
* نبیند هیچ مجرم روی خورشید قیامت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* تن مسکین من بگداخت چون موم
* دل غمگین من بشکافت چون نار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* ز اول هستی آوردم قفای نیستی خوردم
* کنون امید بخشایش همی‌دارم که مسکینم
شعر کامل
سعدی