لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فردوسی_شاهنامهمنوچهر
شمارهٔ 1 : منوچهر یک هفته با درد بود
شمارهٔ 2 : کنون پرشگفتی یکی داستان
شمارهٔ 3 : یکایک به شاه آمد این آگهی
شمارهٔ 4 : چنان بد که روزی چنان کرد رای
شمارهٔ 5 : چنان بد که مهراب روزی پگاه
شمارهٔ 6 : ورا پنج ترک پرستنده بود
شمارهٔ 7 : پرستنده برخاست از پیش اوی
شمارهٔ 8 : رسیدند خوبان به درگاه کاخ
شمارهٔ 9 : چو خورشید تابنده شد ناپدید
شمارهٔ 10 : چو خورشید تابان برآمد ز کوه
شمارهٔ 11 : چو برخاست از خواب با موبدان
شمارهٔ 12 : میان سپهدار و آن سرو بن
شمارهٔ 13 : چو آمد ز درگاه مهراب شاد
شمارهٔ 14 : پس آگاهی آمد به شاه بزرگ
شمارهٔ 15 : به مهراب و دستان رسید این سخن
شمارهٔ 16 : چو در کابل این داستان فاش گشت
شمارهٔ 17 : چو شد ساخته کار خود بر نشست
شمارهٔ 18 : پس آگاهی آمد سوی شهریار
شمارهٔ 19 : بفرمود تا موبدان و ردان
شمارهٔ 20 : چنین گفت پس شاه گردن فراز
شمارهٔ 21 : زمانی پر اندیشه شد زال زر
شمارهٔ 22 : پس آن نامهٔ سام پاسخ نوشت
شمارهٔ 23 : همی رند دستان گرفته شتاب
شمارهٔ 24 : بزد نای مهراب و بربست کوس
شمارهٔ 25 : بسی برنیامد برین روزگار
شمارهٔ 26 : بیامد یکی موبدی چرب دست
شمارهٔ 27 : چو آگاهی آمد به سام دلیر
شمارهٔ 28 : منوچهر را سال شد بر دو شست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خطی که بر سمن آن گلعذار بنویسد
* بنفشه نسخه آن بر بهار بنویسد
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* اشک اگر پای شفاعت نگذارد به میان
* که جدا می کند از هم دو صف مژگان را؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* از پختگی است گر نشد آواز ما بلند
* کی از سپند سوخته گردد صدا بلند
شعر کامل
صائب تبریزی