فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 112

1. ما را زباغ حسن تو حسرت ثمر بس است

2. از قلزم غم تو محبت گهر بس است

3. گلزار وصل نبود اگر خار غم خوش است

4. از کشت عمر حاصل ما اینقدر بس است

5. دوزخ چه حاجتست چو یک آه برکشم

6. سوزیم پاک سوخته را یک شرر بس است

7. میزان چه میکنیم حساب از چه میدهیم

8. قانون عشق و کرده ما درنظر بس است

9. ساقی بیار باده شکستیم توبه را

10. آمد بهار خوردن غم این قدر بس است

11. تا کی دریم پردهٔ ناموس زیر دلق

12. یکباره پرده برفکنیم از حذر بس است

13. آسوده باش فیض که در محشرت شفیع

14. سودای عشق در سرو آه سحر بس است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گر شمع را ز شعله رهائی است آرزو
* آتش چرا به خرمن پروانه میزند
شعر کامل
پروین اعتصامی
* باد بوی سمن آورد و گل و نرگس و بید
* در دکان به چه رونق بگشاید عطار؟
شعر کامل
سعدی
* به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
* که بر و بحر فراخست و آدمی بسیار
شعر کامل
سعدی